De warme wind waait door haar lange donkere haren. Ze kan de
brandende zon op haar zongebruinde huid voelen. Zand vliegt in het rond. Haar
neus en mond heeft ze afgedekt met een rood sjaaltje en op haar neus staat een
zonnebril. Ze bekijkt de grote bouwwerken voor haar. Ze vindt ze prachtig. Wat
een mankracht moet daar in zitten. Dit is voorlopig de laatste keer dat ze deze
immens grote bouwwerken zal zien.
De volgende ochtend zit ze om half vijf samen met haar broertje in het vliegtuig van Caïro naar Cleveland. Ze zullen ongeveer over drieëntwintig uur en eenenveertig minuten in Cleveland aankomen. Maar eerst zijn er nog twee tussenstops. Over ongeveer twee en een halfuur is de eerste stop in Rome en bijna drie uur later zullen ze vertrekken richting New York waar ze dan bijna tien uur later zullen landen. Vanuit New York vertrekt het vliegtuig in het begin van de avond naar Cleveland, waar hun grootouders hun op het vliegveld zullen staan op te wachten.
Tijdens de vlucht speelt ze met de ketting die om haar nek hangt terwijl ze een boek leest. Haar broertje heeft de oortje van zijn I-pod in en houdt zijn ogen gesloten. Ze legt haar boek open op haar knie waarna ze uit het kleine raampje staart. Ze kan nog wat land onder haar zien. In de verte is enkel de blauwe kleur van de zee te zien. Ze zitten pas een halfuur in de lucht. Over iets minder dan twee uur zullen ze in Rome landen. Ze pakt haar boek op en leest aandachtig verder.
Twee uur later loopt ze samen met haar broertje over het vliegveld van Rome. Bij een klein restaurantje, dat uitzicht heeft op de vertrekbaan, eten ze een typisch Italiaans ontbijt. Ze heeft een echt Italiaanse cappuccino met een brioche, een zoet broodje. Haar broertje heeft een verse jus d’orange met een cornetto, een soort croissantje. Na hun ontbijt kijken ze in een paar winkeltjes en gaan ze opzoek naar de gate. Bij de gate zijn ook verschillende winkeltjes. In het kleine boekenwinkeltje valt haar oog op een boek getiteld: Bewaarde geheimen van Egypte. Afgezien van het feit dat het een heel dik en zwaar boek is, is hij ook nog is in het Italiaans. Maar daar laat ze zich niet door afschrikken. Ze heeft met haar ouders en broertje de afgelopen jaren heel wat tijd doorgebracht bij goede vrienden in Italië. De eerste paar pagina’s zullen misschien moeilijk zijn, maar daar slaat ze zich wel door heen. Ze pakt het boek en loopt er mee naar de kassa. Daarna drinken ze nog een succo di frutta bij de bar, waarna ze plaats nemen in de stoelen bij de gate.
De vlucht van Rome naar New York is de langste vlucht. Haar broertje speelt op zijn 3DS of luistert naar de muziek op zijn I-pod. Zij leest haar boek, luistert muziek en probeert later als haar broertje slaapt ook wat te slapen.
Ongeveer negen uur en vijfendertig minuten later land het vliegtuig in het begin van de middag in New York. Omdat hun volgende vlucht pas over vijf en een halfuur vertrekt worden ze op het vliegveld opgevangen door hun oom en tante die in deze grote stad wonen.
Eerst ontbijten ze met zijn vieren in een coffeecafé, daarna rijden ze door naar het appartement van hun oom en tante waar ze een verfrissende douche kunnen nemen. Haar oom en broertje blijven in het appartement en spelen wat spelletjes op de Xbox. Samen met haar tante gaat ze de stad in. Ze lopen een rondje en haar tante laat haar een paar mooie plekjes zien. De tijd vliegt voorbij en voordat ze het weet zit ze weer in het vliegtuig. Nog iets meer dan anderhalfuur… Dan zijn ze eindelijk in Cleveland.
Tijdens de vlucht doet ze samen met haar broertje een spelletje. De tijd vliegt voorbij. Voordat ze het weten land het vliegtuig om tien over negen ’s avonds op het vliegveld van Cleveland. Ze worden met een pendelbusje van het vliegtuig naar het vliegveld gebracht. Ze pakken hun koffers en tassen van de lopende band, waarna ze richting de douane lopen. Als ze eindelijk door de douane zijn lopen ze richting de vertrekhal.
Er staan zoveel mensen dat het even duurt voordat ze hun grootouders zien. Ze worden door hun grootouders met open armen ontvangen. “Cleo, Chendjer, wat is het goed om jullie weer te zien” zegt hun oma terwijl ze beide kleinkinderen in een knuffel trekt. “Hebben jullie een goede vlucht gehad?” klinkt hun opa. Chendjer gaapt terwijl Cleo knikt. “Ja hoor, het was alleen wel een lange reis” legt Cleo uit. “Dat zal wel” zegt hun oma terwijl ze een tas van Cleo aan pakt. “Laten we dan maar snel naar de auto gaan” klinkt hun opa. Met zijn vieren lopen ze naar richting de parkeerplaats.
Een uur later rijden ze de oprit bij het huis van hun grootouders op. Ze halen de koffers en tassen uit de kofferbak en lopen daarna de veranda op naar de voordeur. De koffers en tassen worden boven naar de kamers gebracht. Chendjer kruipt meteen zijn bed in. Cleo zit nog even met haar grootouders beneden in de woonkamer, terwijl ze een kop thee drinken. Cleo voelt haar ogen zwaar worden. Ze moet gapen en begint haar vermoeidheid nu pas te merken. “Ga maar lekker naar boven. We hebben morgen tijd zat” verzekerd haar oma haar. Cleo geeft haar opa en oma nog een knuffel en loopt daarna naar boven.
De volgende ochtend zit ze om half vijf samen met haar broertje in het vliegtuig van Caïro naar Cleveland. Ze zullen ongeveer over drieëntwintig uur en eenenveertig minuten in Cleveland aankomen. Maar eerst zijn er nog twee tussenstops. Over ongeveer twee en een halfuur is de eerste stop in Rome en bijna drie uur later zullen ze vertrekken richting New York waar ze dan bijna tien uur later zullen landen. Vanuit New York vertrekt het vliegtuig in het begin van de avond naar Cleveland, waar hun grootouders hun op het vliegveld zullen staan op te wachten.
Tijdens de vlucht speelt ze met de ketting die om haar nek hangt terwijl ze een boek leest. Haar broertje heeft de oortje van zijn I-pod in en houdt zijn ogen gesloten. Ze legt haar boek open op haar knie waarna ze uit het kleine raampje staart. Ze kan nog wat land onder haar zien. In de verte is enkel de blauwe kleur van de zee te zien. Ze zitten pas een halfuur in de lucht. Over iets minder dan twee uur zullen ze in Rome landen. Ze pakt haar boek op en leest aandachtig verder.
Twee uur later loopt ze samen met haar broertje over het vliegveld van Rome. Bij een klein restaurantje, dat uitzicht heeft op de vertrekbaan, eten ze een typisch Italiaans ontbijt. Ze heeft een echt Italiaanse cappuccino met een brioche, een zoet broodje. Haar broertje heeft een verse jus d’orange met een cornetto, een soort croissantje. Na hun ontbijt kijken ze in een paar winkeltjes en gaan ze opzoek naar de gate. Bij de gate zijn ook verschillende winkeltjes. In het kleine boekenwinkeltje valt haar oog op een boek getiteld: Bewaarde geheimen van Egypte. Afgezien van het feit dat het een heel dik en zwaar boek is, is hij ook nog is in het Italiaans. Maar daar laat ze zich niet door afschrikken. Ze heeft met haar ouders en broertje de afgelopen jaren heel wat tijd doorgebracht bij goede vrienden in Italië. De eerste paar pagina’s zullen misschien moeilijk zijn, maar daar slaat ze zich wel door heen. Ze pakt het boek en loopt er mee naar de kassa. Daarna drinken ze nog een succo di frutta bij de bar, waarna ze plaats nemen in de stoelen bij de gate.
De vlucht van Rome naar New York is de langste vlucht. Haar broertje speelt op zijn 3DS of luistert naar de muziek op zijn I-pod. Zij leest haar boek, luistert muziek en probeert later als haar broertje slaapt ook wat te slapen.
Ongeveer negen uur en vijfendertig minuten later land het vliegtuig in het begin van de middag in New York. Omdat hun volgende vlucht pas over vijf en een halfuur vertrekt worden ze op het vliegveld opgevangen door hun oom en tante die in deze grote stad wonen.
Eerst ontbijten ze met zijn vieren in een coffeecafé, daarna rijden ze door naar het appartement van hun oom en tante waar ze een verfrissende douche kunnen nemen. Haar oom en broertje blijven in het appartement en spelen wat spelletjes op de Xbox. Samen met haar tante gaat ze de stad in. Ze lopen een rondje en haar tante laat haar een paar mooie plekjes zien. De tijd vliegt voorbij en voordat ze het weet zit ze weer in het vliegtuig. Nog iets meer dan anderhalfuur… Dan zijn ze eindelijk in Cleveland.
Tijdens de vlucht doet ze samen met haar broertje een spelletje. De tijd vliegt voorbij. Voordat ze het weten land het vliegtuig om tien over negen ’s avonds op het vliegveld van Cleveland. Ze worden met een pendelbusje van het vliegtuig naar het vliegveld gebracht. Ze pakken hun koffers en tassen van de lopende band, waarna ze richting de douane lopen. Als ze eindelijk door de douane zijn lopen ze richting de vertrekhal.
Er staan zoveel mensen dat het even duurt voordat ze hun grootouders zien. Ze worden door hun grootouders met open armen ontvangen. “Cleo, Chendjer, wat is het goed om jullie weer te zien” zegt hun oma terwijl ze beide kleinkinderen in een knuffel trekt. “Hebben jullie een goede vlucht gehad?” klinkt hun opa. Chendjer gaapt terwijl Cleo knikt. “Ja hoor, het was alleen wel een lange reis” legt Cleo uit. “Dat zal wel” zegt hun oma terwijl ze een tas van Cleo aan pakt. “Laten we dan maar snel naar de auto gaan” klinkt hun opa. Met zijn vieren lopen ze naar richting de parkeerplaats.
Een uur later rijden ze de oprit bij het huis van hun grootouders op. Ze halen de koffers en tassen uit de kofferbak en lopen daarna de veranda op naar de voordeur. De koffers en tassen worden boven naar de kamers gebracht. Chendjer kruipt meteen zijn bed in. Cleo zit nog even met haar grootouders beneden in de woonkamer, terwijl ze een kop thee drinken. Cleo voelt haar ogen zwaar worden. Ze moet gapen en begint haar vermoeidheid nu pas te merken. “Ga maar lekker naar boven. We hebben morgen tijd zat” verzekerd haar oma haar. Cleo geeft haar opa en oma nog een knuffel en loopt daarna naar boven.
"Schatten van de Woestijn"
© Sabrina Diana
Geen opmerkingen:
Een reactie posten